دلم برای هویزه تنگ شده است ..
خادمی هویزه ... چوب پر بدست گرفتن ... برای فریاد خوش آمدگویی که به میهمانان پابرهنه شهدا سر دهم ... از بزرگی و شکوه شهدا و افتخار خادمی قطره اشکی بریزم و سر به زیر بیندازم ولی برای اینکه امر راهنمایی زائران را بعهده دارم مجبور باشم با گوشه چفیه صورتم را خشک کنم ...
ای شهدا ... من دلم گرفته است ... سوالی دارم ... چقدر باید اشک فراق شرهانی و شلمچه میهمان خلوت هایم شود تا بلکه رزق این دل بهانه گیر کنید خاک های گرم دیارتان را ... ؟
باشد! قول میدهم ... شما مرا بطلبید من قول میدهم سمت مزارتان نیایم ... قول میدهم کارت خادم الشهدا به سینه نچسبانم... قسم میخورم نام بزرگ مادر سادات را در بدرقه میهمانان تان بر زبان الکنم نیاورم ... حتی چوب پر های خادمان را هم برندارم و شما منت سرم بگذارید تا گمنامانه فقط و فقط سرویس بهداشتی بشویم ...
آخر ... آخر وقتی راوی میگوید دو زانو بنشینید رو به بیابان .. قبله دل تان را پیدا کنید ... کربلا 300 کیلومتر ... از شهدا گرفته اید کربلایتان را ...؟ آن وقت میخواهم مثل بچه هایی که از رو برگرداندن مادران شان بغض میکنند برای دوری از پدرم سید الشهدا اشک یتیمی بریزم ...
آخر ... این دل مگر چقدر تحمل دارد؟ مگر آب و هوای خاکی این شهر چقدر سر سازش دارد؟ مگر یک ظرف چند نوع مظروف را میتواند در خود جای دهد؟ هرچند دیگر دلی نمانده است که بخواهم برایش نگران باشم ... دلی که کاروانسرای زمینیان شده و با هرچیزی آرام میگیرد ، همان بهتر که طلبیده ی آسمانی ها نشود ...
از راه دور سلام میدهم ... به همه شهدای بزرگ سرزمینم ... صفای طلائیه نصیب آنان که پای دل شان لیاقت برهنه شدن روی خاک دیار شهدا را دارد ... ای مسافران شهدا! فراموش نکنید دعای خیر همین زمینی ها برای تان آبرو شده تا از جانب ما به میهمانی خداوند بروید ... عشق بازی تان با شهدا دلمرده های شهر نشین را از خاطر زهرایی تان نبرد ...
سلام ما را به شهدای تفحص برسانید ... به حاج علی حاتمی ... به جایگاه پرواز شهیدان ... به دوکوهه .. به سه راهی شهادت ... به هرجا که بغض کردید و یاد حسین بن علی علیهما السلام افتادید ... هرجا که یادتان آمد چقدر خوش سعادت بودید و چه خوب میزبانانی داشتید ...
--------------------------------------------
* پنجره زیباست اگر بگذارند ... چشم مخصوص تماشاست اگر بگذارند ...
من از اظهار نظرهای دلم فهمیدم ... عشق هم صاحب فتواست اگر بگذارند ...
+ تاريخ پنجشنبه یکم اسفند 1392ساعت 13:21 به قـــلم عاشق ایران | 34دلنوشته